เป็นตัวชี้วัดปริมาณการใช้พลังงานต่อหน่วยผลผลิตที่ผลิตได้ต่อหน่วยรายได้ ซึ่งปริมาณการใช้พลังงานต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) เป็นเครื่องบ่งบอกถึงประสิทธิภาพของการใช้พลังงานในการผลิตเพื่อก่อให้เกิดรายได้ ตัวชี้วัดประสิทธิภาพการใช้พลังงานที่เป็นสากลและสื่อถึงความสามารถในการแข่งขันของประเทศได้นั้นจะเทียบกับหน่วยผลผลิตภาพใหญ่ของประเทศซึ่งคือ “ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (Gross Domestic Product) หรือ GDP” โดยถือว่า GDP ซึ่งเปรียบเป็น “รายได้” นั้นคือผลผลิตสุดท้ายของการใช้พลังงาน ในการผลิตผลิตภัณฑ์ (สินค้าหรือบริการใดๆ) ซึ่งทุกประเทศจะมีระบบการเก็บข้อมูลและมีการรายงานค่า GDP ของทุกประเทศ ดังนั้น เมื่อผลผลิตได้เกิดขึ้นจากการใช้พลังงานภาพรวมของประเทศ (ไม่ได้แยกประเภทของพลังงาน) พลังงานที่ใช้ในการผลิตมาจาก “ปริมาณการใช้พลังงานภาพรวมของประเทศ” ดังนั้น ตัวชี้วัดประสิทธิภาพการใช้พลังงานที่กล่าวถึงในเวทีนานาชาติ คือ สัดส่วนของ “ปริมาณการใช้พลังงานภาพรวมของประเทศ” ต่อ “GDP” ซึ่งสัดส่วนนี้จะเรียกว่า “Energy Intensity (EI)” Energy Intensity (ktoe/Billion Baht) = Final Energy Consumption (ktoe) GDP CVM reference year 2002 (Billion Baht) โดยที่ : Energy Intensity (ktoe/Billion Baht) = ประสิทธิภาพการใช้พลังงาน (พันตันเทียบเท่าน้ำมันดิบ/พันล้านบาท) Final Energy Consumption (ktoe) = การใช้พลังงานขั้นสุดท้าย (พันตันเทียบเท่าน้ำมันดิบ) GDP CVM reference year 2002 (Billion Baht) หมายถึง ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ โดยใช้วิธีแบบปริมาณลูกโซ่ (CVM : Chain Volume Measures) ปีอ้างอิง พ.ศ. 2545 (พันล้านบาท)